"Başkalarını kendine göre değerlendirmenin ne kadar budalaca olduğunu her gün biraz daha iyi anlıyorum. Benim,kendimle uğraşmaktan başka herhangi bir şeyle uğraşacak vaktim yok. Kalbim alabildiğine coşmuş. Başkaları beni yolumdan alıkoymasa, onların kendi bildiğine gitmesine aldırmayacağım" _________________ Her hırsı kaybettim; birisi olma arzusu yoktu, Bir şeye ulaşma arzusu yoktu. Yalnızca kendi içime atılmıştım. Bu bir boşluktu ve boşluk insanı deli eder. Ama Işığa giden tek kapı boşluktur. Buna, ancak delirmeye hazır insanlar erişirler demektir.
"Siz insanlar,"diye haykırdım, "herhangi bir şeyden söz ederken, bu yanlıştır, bu doğrudur, bu iyidir, bu kötüdür diye kestirip atmadan yapamazsınız bir türlü. Bu ne demektir? Herhangi bir olayın asıl nedenlerini araştırdınız mı hiç? Bu olayı doğuran, önüne geçilmez hale koyan sebebleri arayıp buldunuz mu? Eğer bunu yapsaydınız, hükümlerinizde bu kadar aceleci olmazdınız " _________________ Her hırsı kaybettim; birisi olma arzusu yoktu, Bir şeye ulaşma arzusu yoktu. Yalnızca kendi içime atılmıştım. Bu bir boşluktu ve boşluk insanı deli eder. Ama Işığa giden tek kapı boşluktur. Buna, ancak delirmeye hazır insanlar erişirler demektir.
DOSTLUK ÜZERİNE;
"Dost ve dostluk dediğimiz şey,çoklukla ruhlarımızın beraber olmasını sağlayan,bir rastlantı yada zorlukla elde edindiğimiz ilintiler, yakınlılıklardır. Benim anlattığım dostlukta ruhlar o kadar derinden uyuşmuş, kaynaşmıştır ki onları birleştiren dikişi silip süpürmüş ve artık bulamaz olmuşlardır. Onu niçin sevdiğimi bana söyletmek isterlerse bunu ancak şöyle özetleyebilirim: Çünkü o, o idi ;ben de bendim " _________________ Her hırsı kaybettim; birisi olma arzusu yoktu, Bir şeye ulaşma arzusu yoktu. Yalnızca kendi içime atılmıştım. Bu bir boşluktu ve boşluk insanı deli eder. Ama Işığa giden tek kapı boşluktur. Buna, ancak delirmeye hazır insanlar erişirler demektir.
"insanların size karşı olmaları diye bir şey yoktur. Onlar kendilerinden yanadırlar,hepsi bu." İrene Peter. _________________ orada da kıyıların arasında ayrım var mı?orada da kardeş kardeşe kıyar mı?orada da her son bakış özlem,son soluk"ah"mı?orada da sevmek,gülmek ve düşünmek günah mı???
Ne vakit şu ağacı ellerimle sarsmaya kalksam, gücüm yetmez buna. Lakin bizim göremediğimiz rüzgâr onu hırpalar ve istediği tarafa eğer. İşin kötüsü; biz en çok, görünmeyen ellerce bükülür ve eziyet görürüz. İnsanların hali ağaçlardan farklı değildir. Yükseklere ve aydınlığa çıkmak istedikçe, kökleri onu toprağa, aşağıya, karanlığa, derine, kötülüğe çeker.
Friedrich Nietzsche
ben kimim, kime anlatıyorum, neyi anlatıyorum ayrıca
neyim ben, bu olanlar ne, ya kimdir tüketen isteklerimi
tüketen kim. hani bir yarışın sonuna varmış gibi
hani görmeden daha sezmeden her şeyin bittiğini
ama ne zaman saçları kurularken çok eski bir alışkanlıkla
çökerken üstümüzde bir sözün, ir gümüş kupanın o sebepsiz inceliği
ansızın bir ürperişle: bitti mi, her şey bitti mi
yoo, hayır! öyleyse kimdir tüketen isteklerimi
bir rüzgar, duyulup binlercesi birden bir rüzgar
bırakıp beni bir kenara, bir uzağı, ya da bir boşluğu bırakır gibi
ve ben hazırımdır bir süre unutulmaya
ama hep sorulur gibidir benden: ben şimdi ne yapsam acaba
ben şimdi ne yapsam, ben işte ne yapsam kaç kere yalnız
kaç kere yalnız, ama kaç kere yalnız, gene kaç kere insan olmalarımla
...benim servetim kitaplarım diyordu o.
kitaplarım yani hayatım
...
kitaplar alıp götürmüştü onu.geçip gitmiş zamanlara,özge dünyalara;avrupalara,kongrelere,bildirilere...sahaflar çarşısı'na... _________________ gecenin soluğunda sarı farlar,kornalar,başa yetişmek için aceleci,sankı sonu gelmeyecekmiş gibi kayıtsız...
ben kimim, kime anlatıyorum, neyi anlatıyorum ayrıca
neyim ben, bu olanlar ne, ya kimdir tüketen isteklerimi
tüketen kim. hani bir yarışın sonuna varmış gibi
hani görmeden daha sezmeden her şeyin bittiğini
ama ne zaman saçları kurularken çok eski bir alışkanlıkla
çökerken üstümüzde bir sözün, ir gümüş kupanın o sebepsiz inceliği
ansızın bir ürperişle: bitti mi, her şey bitti mi
yoo, hayır! öyleyse kimdir tüketen isteklerimi
bir rüzgar, duyulup binlercesi birden bir rüzgar
bırakıp beni bir kenara, bir uzağı, ya da bir boşluğu bırakır gibi
ve ben hazırımdır bir süre unutulmaya
ama hep sorulur gibidir benden: ben şimdi ne yapsam acaba
ben şimdi ne yapsam, ben işte ne yapsam kaç kere yalnız
kaç kere yalnız, ama kaç kere yalnız, gene kaç kere insan olmalarımla
En iyilerimizin sonu genellikle kendi ellerinden olur
sırf uzaklaşmak için,
ve geride kalanlar
birinin onlardan
uzaklaşmayı neden isteyebileceğini
bir türlü tam olarak anlayamazlar.
BENİ HATIRLAMAK İÇİN ; gözlerimi gün ışığını bir bebeğin yüzünü bir kadnın gözlerindeki sevgiyi görmemiş bi adama verin...kalbimi kendi kalbi ona acı vermekten başka bi şeye yarayamayan birine verin...kanımı bir otomobilin enkazı altından çıkarılmış olan gence verin ;verin ki torunlarının oynadığını görene dek yaşayabilsin... böbreklerimi,haftandan haftaya yaşaması makineye bağlı olan birine verin...kemiklerimi alın sakt bir çocuğun yürümesinin yolunu bulun.... eğer birşeyler gömmeniz gerekirse hatlarımı,kusrularımı ,insanlara önyargılarımı gömün... günahlarımı şeytana , ruhumu tanrıya verin... eğer yeri gelir ve beni hatırlamak isterseniz...bunu size ihtiyacı olan birine yardım ederek yapın...eğer tüm bu istdeiklerimi yaparsınız ben sonsuza dek yaşayacağım... robertN.TEST
GÖKTÜRK YAZITLARINDAN; küçük kardeşim kül tigin bugün vefat ettii...kendim düşünceye daldım...görür gözüm görmez gibi,bilir aklım bilmez gibi oldu....kendim düşünceye daldım...zamanı tanrı yaşar...insanoğlu hep ölmek için türemiş..öyle düşünceye daldım...gözden yaş gelse mani olark gönülden ağlamak gelse geri çevirerek düşünceye daldım
AN'LAR sil baştan yaşama şansım olsaydı eğer , oturup saymazdım eski yanlışlarımı kusursuz olmaya çalışmaz rahat bırakırdım yüreğimi...ve ellbette .çok daha coşkulu dolu olurdu sevdalarım,içine az buçuk ciddiyet katılmış.bu denli titiz olmazdım hiç,öyle bi şansım olsaydı eğer..korkmazdım daha çok riske grmekten..daha çok yolculuğa çıkar.gün doğumlarını kaçırmazdım asla...hİç bilmedğim yerlere giderdim gidebildiğimce..doyasıya dondurma yer boşverirdim kuru fasulyenin nimetlerinide..öyle bi şansım olsaydı eğer dertlerim de yaşamın gerçeğini taşırdı yanlızca düşlerin değil..işte hani onlardan her dakikasını verimli geçrenlerden biriydim.aynı an'lara geri dönebilseydim eğer...yanlızca iyiy ve güzel olanları tatmak isterdim öğrenemediyseniz hala yaşam an'lardan oluşur sadece an'lardan şimdi yi yakalyın yanında termometresi, bir şişe suyu ,şemsiyesi,ve paraşütü olmadan yerinden kıpırdayamayanlardan biriydim..ama yeni baştan yaşayabilseydim eğer iyice hafiflemiş olark çıkardım yolculuklar...İlkbahara yalın ayak gireri, sonbahra dek unuturdum pabuçlarla yürümeyi..hiç bilinmeyen yollara dalar....tadını çıkartırdım gün ışığının çocuklarla daha çok oynardım sil baştab edebilseydim eğer...ama heyhat seksenbeşindeyim artk ve biliyorum ki.... ÖLMEKTEYİM...
Bu forumda yeni konular açamazsınız Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Şu An Bağlı: 
SSS
Arama
Üye Listesi
Kullanıcı Grupları
Can Sıkıntısı Giderici!
Profil
Özel mesajlarınızı kontrol etmek için login olun
Giriş
Günlükler
Günlük Kontrol Paneli
Günlüğüm
