|
 opeth_orchid bildirdi: "
Portland, Oregon'dan, kuzeybatı Pasifik’in kalbinden esen soğuk, karanlık rüzgârın düşüncelerimi sürüklediği mihrabın içinde buluyorum düşümü, zâhirimi,
Artan doyumsuz köşelerimi yıkamıyorum; kurtaramıyorum bedenimi;
Yenemiyorum katman katman geceliğini;
Vazgeçiyorum; çabalarımı rüyasına yenik terk edip
Son kezlerimi, başlangıçlarım kılıyorum;
Çekip gitmeden ismini haykırıyorum doğaya;
Sürüklensin; yinelensin;
Unutmaya çaba sarf ettiğim anda tekrar beni bulsun ve
Aralansın ağzı; sızsın zehri; üstüme kapansın büyüsü
Agalloch’un…
Diye.’
Biyografinin devamını okumak için devamına tıklayınız…
Evet, Agalloch’un müziği ruhunu, karanlık hüznün, soğukluğun ve doğal estetiğin güzelliğinin eşsiz bir kombinasyonundan oluşumunu sağlamıştır. Grup, 1995 yılında doom/death türünde aktif olan Aeolachrymae olarak isimlendirilen projenin küllerinden doğmuştur. Bu küllerden varlık kazanan iki grup daha olmuştur: Susurrus Inanis ve Nothing. Başlangıçta grubun müzikal ilk amacı epik dark metal türünde varlığını sağlamaktı. Bu vizyon, grubun iki ana damarı John Haughm [Vokal- gitar- eski davul 1996–2007] ve Shane Breyer [kurucu üye 1996- ?] paylaşılmıştı. 1996 yıllının başında birkaç şarkı şekillenmeye başlarken aynı yılın yazında ikinci gitar Don L. Anderson [gitarist 1996–2007] gruba dâhil olur. 1997 yılının mart ayında grubun demosu ‘From Which Of This Oak’ kısa bir sürede kaydedilip First Light of Dawn Creation altında limitli (200) basımla piyasaya sürülür. Demonun çıkışı sonrasında Jason William Walton [bassist 1997–2007]kalıcı bass gitarist olarak (gerçekten nitelendirildiği gibi kalıcılığını sağlayan üyelerden oldu) grupta yer aldı.
1998 Haziran ayında grup, sadece plak şirketlerine ve basından saygın birkaç arkadaşlarına göndermek üzere Promo ’98 adındaki promolarını limitli (30) basımla çıkarttılar. Grup, eşsiz promoları sayesinde The End Record la sözleşme sağlayıp 1999 yılının Ocak ayında debut albümleri Pale Folklor’un kayıtları için stüdyoya girdi. Haziran 1998de Pale Folklor isimli grubun debut albümü The End Record la çıkarıldı. Albümün mevcut olan basımdan biraz daha farklı olan 2. bir basımı yayımlandı. 2. basıma gerek duyulma nedeni olarak 2000 kopyası bulunan ilk basımın bir takım fabrikasyon hataları [Agalloch isminin yan panelde görünmemesi; arka teksirdeki yanlış sayı dizimi] taşımasıydı.
2000 yılı boyunca sessiz bir profille devamlılığını sürdüren grup, 2001 yılın Ağustos ayında “Of Stone, Wind and Pillor" isimli, limitli sayıdaki kayıtlarını çıkardılar. 1998–2001 yılları arasında basıma alınmamış olan materyallerin ve aynı zamanda Sol Invictus’un "Kneel to The Cross" isimli parçazının coverının da bulunduğu albüm yine The End Record altında çıkartıldı.
2001 ve 2002 dönemi başlarında grup, diğer materyallerine oranla post-rock etkisi daha az hissedilen; undistorted vokallerin yoğunlukta ve askeri müzik enstrümanlarının da kullanılmış olduğu The Mantel isimli 5. materyallerini de böylece The End Record etiketiyle çıkardılar. Bu albüm, Media da birkaç magazinsel ana görüş sayesinde grubun çıkış noktası olarak tabir edilecek nitelikte markalaştı ve Agalloch metal piyasasında tanınan isimler arasında kendine geniş bir yer açtı.
The Mantel albümünün hemen akabinde Agalloch, ilk sahnesini 6 Mart 2003 tarihinde Portland, Oregon’da, oluşumun başladığı mekânda, gerçekleştirdi. Mart ayında birkaç sahnede daha yer alıp Mayıs ayı için batı kıyıları dâhilinde bir turneye katıldı.
2003 yılında grup, Antimatter [Akustik / Rock / Alternatif- Birleşik Krallık] ve Virgin Black [Klasik/ Gothic Metal- Avustralya, Adelaide] ile birlikte çıktıkları ‘Heathen Pride’ turnesinde oluşturdukları Tomorrow Will Never Come isimli EPlerini Infinite Vinly Series altında çıkarttılar. Ardışığında, 2004 yılında, grup, The Grey isimli EPlerini- aynı [Heathen Pride] turne süresince tamamlanmış olan- Vendlus Record tan limitli basımla (1000) çıkarttılar. The Mantel albümlerinde yer alan parçaların üzerinde çalışılıp daha sert bir soundla kaydedildiği ve yanında Tomorrow Will Never Come isimli post- rock etkisinde yeni bir parçanın da dâhil edildiği her iki EP de Agalloch’un şimdiye dek görülmediği experimental tarafını sergiliyordu.
EP çıkışlarından sonra 2004 dâhilinde grup, Amerika’nın batı kıyılarında ve Kanada, Toronto bölgesinde birkaç sahne gerçekleştirdiler.
Oldukça yoğun geçen 2004 yılı dâhilinde grup, ortak ve neo-folk etkili bir çabayla Nest [Finlandiya/ Neo-folk, ambient müzik] grubuyla A nature-themed split 10" [The Wolves of Timberline] EPsini yayımladılar. EPnin, Don Anderson [Gitar/ Sculptured, eski-Nothing, eski-Darling]ve John Haughm’un [Vokal/ gitar Sculptured, eski-Nothing, Landfill, Lotus 78, A Den of Wolves] gitar ve vokallerle katkıda bulundukları heavy ve elektronik bir soundda sahip olan bir Nest ve folk yorumlu melodisiyle bir Agalloch yanı bulunmakta.
2005 yılında grup, The Mantel ve Pale Folklore materyallerini tahta kutu formatında tekrardan limitli basımla yayınladı.
6 Ağustos 2006 yılında The End Record altında çıkarılan Ashes Againts the Grain, bünyesindeki black metal öğeleri yanı sıra İskandinav progresive/ post-rock etkisiyle gruba yeni bir anlayış kazandırmıştır.
Grubun kısa –biyografilerinin kısa tutulması açısından bu ‘kısa’ sıfatını kullandım-ama yoğun faaliyetli yaşamını bitirdikten sonra kendileriyle ilgili akıllarda kalan soruların yanıtlarını bulmak için grubun atar damarı John Haughm ve diğer şahsiyetleri, Don Anderson; Jason William Walton’la gerçekleştirilmiş birkaç röportajdan özetlediğim derlemeyi de sizlere sunuyorum işte tam aşağıda, buyurun okuyun!
Experimental müziğin dünyasında hızlıca güçlenen; yaptıkları işin her açısında bizleri düşünmeye sürükleyen doğrulukta yorumlar katan gruplardan bir tanesi olan Agalloch, black metalle kattıkları taze anlayışla ve farklı kılındıkları açılarıyla; amaçları; müzikleri; Portland metal piyasasındaki benzersiz, yadsınamaz yerleriyle tam aşağıda:
İlk öncelikle ‘Agalloch’un’ anlamının ne olduğu konusunda bizleri aydınlatabilirsen sevinirim?
Anderson: Agallochum’un anlamını sormak istiyorsunuz! Reçineli ve güzel kokulu bir batı Hint ağacıdır.
Agalloch’un etrafında kasıtlı olarak nitelendirilen bir gizem var- hakkınızda web sitelerin ve yorumların bulunmamasından kaynaklı- acaba grup bu gizemi karanlık tarafını desteklemek için mi oluşturuyor?
J.William: Agalloch müziğini açığa çıkartmayı ve imgelerini konuşturmayı yeğleyen bir grup. Kendimizi ve işimizi inanlara yazılı metinlerle pazarlamanın gerekliliğini duymuyoruz. Bunu yapmamız karanlık tarafımızı açığa vurmak olarak yorumlanıyorsa, öyledir! Gölgede olmak bizim için problem oluşturmuyor.
Etkilendiğinizin tam olarak ne olduğunu söyleyebilir misiniz? Neleri, kimleri dinlediğiniz hakkında birkaç isim de olabilir bu sorumuza yanıt?
Anderson: Amon Duul iyi [Alman progressive rock grubu] dinliyorum. Ne var ki etkilerimizin kökleri müzikten daha çok sinemadan doğuyor. İmgeler, bize müzikte olduğundan daha fazla ilham veriyor. Düşünüyorum ki; çevrende yer alan nesnelerden direk etkilenmek yararsız; bu yüzden daha fazla sinemaya dayanıyoruz. Bergman, Jodorowsky, Bava ve Jarmusch filmlerinde bulunan imgeler müzik gruplarından daha fazlasını bizlere sunuyor.
Haughm: Sorunu şöyle yanıtlayayım; bizler çok çeşitli müzik dinliyoruz! Ruh halimiz neyi gerektiriyorsa onu dinleme taraftarıyız; herhangi bir sınıflandırmaya kendimizi zorunlu kılmıyoruz. Depeche Mode’tan Darkthrone’a; Glenn Gould’tan Kent’e; Whitehouse’tan Tori Amos’a ve daha fazlasıyla dinleyebiliyoruz. Bazen hiçbir şey dinlemiyor aniden iki haftalık süre içinde kendimi tekno/dans müzik dinlerken buluyor ve sonrasında büyük bir iştahla Master's Hammer ve Current 93 ya da farklı bir şey dinlemeye yöneliyorum.
Söz yazma süreciniz tam olarak nasıl gelişiyor?
Anderson: Haughm, bizleri daha ham olan parçaların etrafında toplayıp yaptıklarımız arasından elemeler yapıp en uygun materyali bulmaya çabalatır. Tüm günümüz materyal ayıklamayla sonlanır. Nihayet; elimizde bulunan materyallerin bazılarını- işe yaramaz olarak nitelendirdiklerimizi- atar; bazılarını da yeni kayıt için depolarız. Kullandığımız parça oluşturma aşaması konuyu her açısından kavramamızda bize gerçekten büyük yarar sağlıyor. Fazlasıyla zamanımızı alsa da ben bu yöntemi kullanmanın her zaman taraftarıyım.
Sadece bir işin üzerinde mi yoğunlaşırsın yoksa Agalloch ve Sculptured’u [Amerikalı, experimental/ Heavy metal grubu: Don Anderson John Haughm Jason William Walton- Agalloch-Dave Murray Brian Yager] birlikte yürütmeyi mi yeğlersin?
Anderson: Pale folklor ve Apollo Ends [Sculptured 2000] kayıtları aşamasında tek grup gibi çalışmıştık. Pratik aşamasında da bir Agalloch parçazından, diğer Scultptured parçazına geçiyorduk. Pale folklor’un kayıtları tamamlandıktan sonra hızlı bir şekilde Apollo Ends üzerinde çalışmaya yöneldik. Gerçekten yoğun ve oldukça zorlu bir dönemdi. Bunun tekrarı, şimdiki yoğunluğumuz düşünülürse asla planlarımız arasında yer alamaz. Bundan sonrasını ayrışık gruplar olarak devam ettirdik.
Bu denli karanlık ve derin bir soundu dünyanın ‘fast food’ merkezi olan muhafazakâr Amerika’sında nasıl üretebiliyorsunuz? Karanlık soundun genelde Norveç ve Transylvanian gibi karanlık atmosferli ülkelerin üretiminde olması gerektiğini düşünürüm.
Haughm: Norveç oldukça muhafazakâr bir ülke değil mi? Doğru biz Amerikalıyız; ama kişisel olarak çoğu Avrupalının sığındığı dar kafalı klişelerden değiliz! Bunun yanı sıra Avrupa’da oldukça fazla çalıştım ve Pasifik kuzeybatı kıyılarında, ev olarak çağırdığım, Avrupa peyzajından ekstra bir ilham göremedim. Gerçekte; söylemek istediğim Amerikalı olarak daha az depresif zamanlar [ekonomik ve politik] yaşadığım peyzajın, Transylvanian ormanların muhtemel kasvetinden daha fazla ilham bıraktığıdır.
Türünüzü nasıl sınıflandırıyorsunuz peki?
Haughm: ‘Progressive Dark metal’
Liriklerinizde iletmek istediğiniz mesajınız nedir? Daha doğrusu iletmek istediğiniz bir mesajınız var mı? Müzik tarzının düşünmek adına bir dünya oluşturduğu söyleniyor.
Haughm: Son Albümümüz ‘Ashes Againts The Grain’ baz alırsak; bahsettiğimiz, insanlığın ne kadar gereksiz bir varlık olduğu ve sonumuzun rüzgarda savrulan küllerden farksız olacağıdır. İnsanlık için herhangi bir özelliğin- ekstra bir yeteneğin- olduğunu düşünmüyorum ve dinlerimizin, felsefelerimizin, hayallerimizin, rüyalarımızın, her şeyimizin genel olarak uzayda ve zaman kavramı içerisinde anlamsız olduğunu hissediyorum.
Ülkenizdeki underground gruplarla iletişimde misin? Nerde yaşıyorsun? Ve bizim tanımadığımız ama sana göre iyi iş çıkartan gruplar var mı?
Haughm: Çok farklı yaşamlarımız var ve yerel arenayı takip etmeye gerçekten hiç vaktimiz yok. Dürüstçe söylemek gerekirse yerel piyasada ilgilendiğim iki grup var; Waldteufel [neo-folk] ve In The Throne Room.
Evimiz olarak ise, genelde yabancı ve Hint filmlerinin işleyişlerini takip ederek zaman geçiriyorum. Portland’ta dünyanın birçok yerinden imal edilen biraları bulabildiğim bir fenomenal bira dükkânı var.
Oda en büyük keyif yerimdir.
Amerikalı Dark/ black/ melankolik metal arenası hakkında ne düşünüyorsun? Arkadaş olduğunuz ya da rekabet yaşadığınız gruplar var mı?
Haughm: Novembers Doom, Ludicra, While Heaven Wept ile arkadaşlığımız var. Daylight Dies [Dark melankolik, melodik metal], Noltem [Pagan-folk] yüksek kaliteli Amerikalı diğer iki gruplar. Oldukça saçma olan rekabetten daima grupça uzak kaldık. Eğer bir grup bizden nefret etmek istiyorsa ozaman umut ediyorum ki sahip olduğu tüm kuvvetle bizden nefret etsin. Böylece; biz varlığımla devam eder; onlar ise işlerinde uyuya kalıp geriye doğru ilerlerler.
Günümüz metal piyasası hakkında ne düşünüyorsun peki? Sence gelecek-gelmiş olan- olan gruplarla birlikte daha iyiye mi yoksa kötüye mi gidecek? [Shadow’s Fall, Dragon Force, Children of Bodom, Killswitch Engage, Trivium, and Anaal Nathrakh gibi]
Haughm: Bilemiyorum. Bu saydığın gruplar arasında sadece birkaç tanesini dinleyebildim ve bunun üzerine söyleyebileceğim; Dargon Force’un sadece Heavy metal türünün parodisi olduğudur. Spinal tap ya da herhangi bir şey gibi… Bu grubun ciddi olabileceği hiçbir yol göremiyorum. Çok iyi şaka yaptıklarını söyleyebilirim; eğer yaptıkları başka bir şey değilse tabiî ki! Evet; bu durumda saydığın gruplar ve metal arenası için ne söyleyebilirim? Eğer yapılanları görebiliyorsanız; daha fazlasında söyleyebilecek bir şeyim yok!
Şimdide grubun diskografisini irdeleyelim!
Derlemeler:
‘Grubun ilk demolarından olan parçaların yer aldığı birkaç underground derleme kasetleri var. Bunlar hakkında daha fazla bilgiye ulaşmak için grupla iletişime geçmeniz gerekir.’
WHITE
The End Record, 1999
Parça 5. Hallways Of Enchanted Ebony
AT THE AND OF INFINITY [ECHOES & THOUGHTS OF WONDER]
The End Record, 1999
Parça 3. Odal [özel mix]
SOL LUCET OMNIBUS- A Tribute to SOL INVICTUS
Cynfeirdd Record, 2002
Disk.1 Parça 6 Kneel To The Cross
PHASES: THE DRAK SIDE OF MUSIC
The End Record, 2004
Parça 4 a Fragment
‘A Fragment’ önceden yayınlanmamış olan bir eserdir.
NACHTZAUBER
Morkeskye Magazine/ Troll Music [Almanya]
Sınırlı 200 basım
Parça dâhilinde bulunan piyano kısımları ve parçanın bu kısmı daha öncesinde kaydedilmemiş; sadece bu derlemeye özel yayınlanmıştır.
ALTERNATE ENDINGS
Parça 6 Falling Snow [özel mix]
FROM WHICH OF THIS OAK DEMO
First Light of Dawn Creations, Mart 1997
Limitli 200 basım
Parçalar:
01. The Wilderness
02. az Embers Dress The Sky
03. Foliorum Viridum
04. This Old Cabin
PROMO ‘98
Haziran, 1998
01. Hallways Of Enchanted Ebony
02. The Melancholy Spirit
OF STONE, WİND AND PILLOR [EP]
The End Record, Ağustos 2001
01. Of Stone, Wind, And Pillor
02. Foliorum Viridium
03. Haunting Birds
04. Kneel To The Cross
05. A Poem By Yeats
THE MANTEL
The End Record, Ağustos 2002
01. A Celebration For The Death Of Man...
02. In The Shadow Of Our Pale Companion
03. Odal
04. I Am The Wooden Doors
05. The Lodge
06. You Were But A Ghost In My Arms
07. The Hawthorne Passage
08. ... And The Great Cold Death Of The Earth
09. A Desolation Song
TOMOROW WILL NEVER COME [EP]
Infinite Vinly Series, Mayıs 2003
01. The Death Of Man (Version iyi)
02. Tomorrow Will Never Come
THE GREY [EP]
Vendlus Record, Şubat 2004
01. The Lodge (Dismantled)
02. Odal [remix sürümü bulunmuyor!]
THE WOLVES OF TIMBERLINE SPLIT 10’ EP
Infinite Vinly Series, Ağustos 2004
01. The Wolves Of Timberline [Agalloch]
02. Last Vestige Of Old Joy [Nest]
ASHES AGAINTS THE GRAIN
The End Record, Ağustos 2006
01. Limbs
02. Falling Snow
03. This White Mountain On Which You Will Die
04. Fire Above, Ice Below
05. Not Unlike The Waves
06. Our Fortress Is Burning... I
07. Our Fortress Is Burning... iyi – Bloodbirds
08. Our Fortress Is Burning... iyi - The Grain
09. Scars Of The Shattered Sky (Our Fortress Has Burned To The Ground) [Double LP Vinyl 1000-sınırlı basımla]
Grubun şimdiki kadrosu;
Don Anderson
John Haughm
Jason William Walton
Chris Greene
Kurucu elemanlarından- şimdiki kadroda bulunmayan üye-
Shane Breyer
Metal tarihinde sadece yaptıkları estetik soundlu müzikle anılmak istenen Agalloch, neydi belirsiz kirlilikleri yaşatan piyasanın tarihinde umarım hep istediği gibi anılır!
There lies a beauty behind forbidden wooden doors
A beauty so rare and pure, it would make human eyes bleed and burn...
...She killed herself in the fall...
I am the unmaker, I bring death to the beautiful dawn
With pillor, cold, and a legion of dying angels...
...I killed myself in the spring...
Link Havuzu:
1. http://www.youtube.com/watch?v=gYMaIzFq1Iw&mode=related&search=
2. http://www.youtube.com/watch?v=w9J55Yt2tPM&NR=1
3. http://www.youtube.com/watch?v=nU7urU81rJc&mode=related&search=
4. http://www.youtube.com/watch?v=w9J55Yt2tPM&mode=related&search=
5. http://www.youtube.com/watch?v=FcAc2-7EUk4&mode=related&search=
6. http://www.youtube.com/watch?v=YCgj0n2ux8I&mode=related&search=
KAYNAK:
1. http://www.agalloch.org/
2. http://www.metalglory.de/interviews.php?nr=446
3. http://metal-rules.com/interviews/agalloch.htm
4. http://www.globaldomination.se/interviews/agalloch-john-haughm
5. http://www.earache.com/WickedWorld/interview/agalloch/agalloch.html
6. http://www.metalstorm.ee/bands/discography.php?band_id=296&bandname=Agalloch
7. http://www.myspace.com/agalloch
8. http://www.metal-archives.com/review.php?id=113100
"
|
|
Tarih: 15.10.2007 Saat: 23:42 Gönderen: ImpLosioN |
|
|
|
|
| |
|
Ortalama Puan: 0
Toplam Oy: 0
|
|
| |
|
|
|
Şu An Bağlı: 
