Gece dünyanın gölgesidir. Kimse kendi karanlığından kaçamaz. Ve kimse kendi gölgesinden, öteki kendisinden, belki de asıl kendisinden kaçamaz. Çünkü onlarsız olamayacağına göre, aşk ve korku, gölgeler dünyasına aittir.
Arzular ve öcüler, kuytuluklarda dinlenir. Çoğul ekler çoğul kelimeleri çoğaltır; bütün afaritler, ahvaller ve evhamlar, beisler, dehşet-efşanlar, dehaklar, dehhaşlar, neker ve gayyalar, karakoncoloslar, gulyabaniler veyahut da heybetler ve pervalar, umacılar, takvalar, tersler, tehdidiler, vahşetgâhlar, vartalar, hepsi ruh uçurumlarının derin gölgelerinde uyur; onların uykuları da uyanıklık halleridir aslında. Bütün arzular, hevesler, şevkler de gölgedir, gölgeler dünyasının sakinleridir. Işıkta gözleri kamaşır. Gölge siyah ve ışıksızdır ama gözler kapandığında görülebilen o şeyler, zamanın karanlığında gizli renklerine bürünmüş olur. Sanki gizli elbise dolaplarından kuşanmışlardır. Düşler, hayaller, yani bilincimizin dışında yaşadığını bildiğimiz ama baş başa kalamadığımız kendimiz gibi. Işık gölgeyi örter, çünkü gölgenin kendine özel ışığı vardır, dışarıdan hiçbir ışık almayan rüyaların ışığı gibi. Öyleyse, uyuduğumuzda başka bir dünyada uyanırız. Gözlerimizi kapadığımızda başka bir dünyada açarız. Dünyanın gölgesi gece başka bir hayat başlatır. Tıpkı bir şeyi yaratırken bir şeyi yok eder gibi. Gölgemizi insanlardan saklarız. Tıpkı dünyanın kendi arkasını güneşten saklaması gibi. Aziz Augustine, 'Yapmak, günah işlemektir' der. Tıpkı karanlığını yapmadan ışığı yaratamamak gibi. Hintliler evrensel denge Brahma'yı, yaratıcı Tanrı Şiva ve yok edici Tanrı Vişnu ile birlikte sağlar. Oysa uygarlık, gölgemizi elimizden almaya çalışır, hiç çıkartmadan zindanda tutmaya çalışır. Vahşi toplumlar ise gölgeleriyle dans eder, gölgeleriyle oynarlar; korkularıyla aşk yapar, arzularıyla maskeler boyayıp maskeler yontarlar. [/b]
Gölgeden hızlı olunabilir mi?. Pratik olarak mümkün görünmese de teorik olarak olabilir. Şayet ışıktan hızlı davrandığımızda üzerimize düşen ışığın önünden ışık hızında çekildiğimizde serbest kalan ışık gölge üzerine düşecek kadar zaman gölge varlığını sürdürür.
Karanlıkta gölgeden bahsedilemez, gölge aydınlıkta vardır, nerede aydınlık varsa mutlaka orada gölge oluşmaktadır. Gölge bir nevi aydınlığın mekan üzerindeki ispatıdır, aydınlığın resmidir gölge. Varlığını haykırır bize aydınlığın, ışığın.
gölgenin gölgesinde uyu, karanlıkla tek beden olacaksın ve başka gölgeler doğuracaksın. bu senin kaderin. _________________ sınırları hangi ahmak koymuş !?
Bu forumda yeni konular açamazsınız Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Şu An Bağlı: 
SSS
Arama
Üye Listesi
Kullanıcı Grupları
Can Sıkıntısı Giderici!
Profil
Özel mesajlarınızı kontrol etmek için login olun
Giriş
Günlükler
Günlük Kontrol Paneli
Günlüğüm
