U.D.O’dan söz açıldığında, Accept’i anmamak imkânsızdır. Udo Dirkschneider’ın vokal olarak görev aldığı Accept, çok daha önceden “Band X” adı ile sahne almaya başladıysa da profesyonel olarak 1976 senesinde müzik dünyasına girmiştir. Grup kısa sürede başarı elde etmesine, Avrupa dışında da tanınan ve sevilen bir grup haline gelmiş olmasına rağmen, bu durum zamanla grup içinde uzaklaşmaların başlamasını engelleyemedi... Grup üyelerinden bazıları Amerika özlemi içindeydiler ve Amerika’da, Almanya’da bulunduklarından daha çok zaman geçirmeye başlamışlardı. Sonunda Accept üyeleri bir mola vermeleri gerektiğine karar verdiler.
Bu sırada Udo Dirkschneider da solo kariyer yapmaya karar vermişti. Accept’ten arkadaşları Peter, Wolf, Jörg ve Stefan, Udo’ya New England’daki stüdyolarında solo çalışması için yardım teklifinde bulundular. Udo öneriyi kabul etti ve ortaya, Udo’nun kariyerindeki en başarılı albümlerinden biri olan ve içinde Accept grubunun özelliklerinden parçalar taşıyan “Animal House” albümü ortaya çıktı. Bu esnada Gaby Hauke ise Udo’ya Avrupa, Amerika turneleri ayarlamakla meşguldü. Bu sıralarda Accept, David Reece’i Udo’nun boşluğunu doldurmak üzere gruba dâhil etmişlerdi. Artık “Accept” için Udo’suz yeni bir hayat başlıyordu…
Udo’nun Solo Kariyeri…
Udo 1987 senesinde Accept’ten ayrılmış, kurduğu grup U.D.O ise birkaç sene içerisinde de Heavy Metal dünyasının en tanınan isimlerinden biri haline gelmişti. U.D.O’nun kusursuz soundu ve Udo Dirkschneider’ın muhteşem sesi ile dünya çapında tanınmaya başlamıştı. U.D.O ismi Udo Dirkschneider ile daha ilerde en iyi yapımcı olarak isim yapan Michael Wagner tarafından Solingen’de ortaya çıkarılmıştır. Accept ile yolları ayrıldıktan sonra, Udo Dirkschneider’ı izleyen kalabalık hayran kitlesi hayal kırıklığına uğramamış, yeni grup U.D.O ile hayranlıkları artmıştır.
“Animal House” isimli ilk albüm 1987’de, “Mean Machine” adlı albümü ise 1989’da piyasaya sürüldüğünde, U.D.O moda olan soundlardan etkilenmeksizin saf Heavy Metal’i hayranlarına sunabileceğini kanıtlamış oldu. U.D.O’da ilk iki albüm için Peter Szigeti (gitar), Warlock’tan Frank Rittel (bass), Sinner’dan Mathias Dieth (gitar), Thomas Franke (bateri) ve vokalde elbette ki Udo Dirkschneider yer almaktaydı. 1989’da “Mean Machine” piyasaya sürülmeden önce U.D.O kendisini neredeyse tamamen yenilemişti. “Animal House” adlı albümde yer alan üyeler arasından sadece vokalde Udo ve gitarda Mathias Dieth kaldı. Andy Susemihl gitar, Thomas Smuszynski bass ve Stefan Schwarzmann bateri de görev almak üzere gruba dâhil oldular.
1990 senesinde, eski Accept üyesi Stefan Kaufman yapımcılığında RCA tarafından piyasaya sürülen “Faceless World” ile inanılmaz bir başarı yakalayan U.D.O, bu albümle çok uzaklara sesini duyurabilmiştir.
1991’de “Timebomb”’u ortaya çıkartan Udo, eski grubu Accept’i tekrar hayata döndürme fikrine takıldı. 1992 senesinden 1996’ya kadar yeniden birleşmeye çalışan Accept ile üç albüm yapan Udo, Accept için sonlanması kararı verilene kadar bu fikrinden vazgeçmemiş, Accept tam anlamıyla son bulduğunda, U.D.O yeniden canlanmıştır. Tam anlamıyla dağılan Accept’in ardından Udo, bu gruptan arkadaşları Stefan Kaufmann (gitar), Jürgen Graf (gitar), Fitty Wienhold (bass) ve Stefan Schwarzmann’ı (bateri) U.D.O’da görev almak üzere çağırdı. Udo ve Stefan Kaufmann başladıkları yere geri döndüler ve “Tirbute to Judas Priest” için şarkı kaydetmeye başladılar. Judas Priest cover şarkılarından oluşan bu derlemede U.D.O “Metal Gods” isimli parçayı yeniden yorumladılar.
1997 senesinde başarılı bir mix olan “Solid” adlı albümleri piyasaya sürüldü. Şarkılarda ritmik gitar sesleriyle Stefan Kaufmann’ın soloları birleşiyor, dinleyenlere muhteşem bir müzik ziyafeti çekiliyordu. Udo ve Stefan Kaufmann’ın dışında kalan bölümler ise gitarda Jürgen Graf, basta Fitty Wienhold ve bateride Stefan Schwarzmann tarafından gerçekleştiriliyordu. Albümün ismi ise, Udo’nun çalmak istediği türü anlatıyordu adeta: sert ve Heavy. Grup “Rock Hard” listelerinde bir yıldan fazla kalan bu albümle büyük bir başarıya imza attı.
“Solid” adlı albümün ardından grup, 1998 senesinde “No Limits” adlı albümü ortaya çıkardı. Şarkılar oldukça güçlü olmakla birlikte son albümün devamı niteliğindeydi. U.D.O şarkıları çalarken gerçekten eğleniyordu ve bu tutumlarıyla gerek kendi hayran kitlesini, gerekse tüm dünyayı kendisine hayran bırakıyordu. Bu albüm sayesinde grup ilk defa Rusya’da hayranlarının önüne çıkma fırsatı buldu.
Bu arada grubun en iyi şarkılarının toplandığı bir de “Greatest Hits” albümleri piyasaya sürüldü. 1999 senesinde küçük çaplı üye değişimine giden U.D.O, vokalde Udo, gitarda Stefan Kaufmann, bateride Lorenzo Milani, gitarda Igor Gianola ve bassta Fitty Wienhold ile “Holy” isimli albümü piyasaya sürdü. “Holy”nin piyasaya çıkışıyla Udo ve Stefan köklerine dönmek ve mahzenden çıkan orijinal soundu yaratmaya karar verdiler. Bunun doğru bir adım olduğu konusunda gerek gazeteciler gerekse hayranları hiçbir şüpheye mahal vermeyecek şekilde gruba destek oldular.
Ardından grup tekrar turneye çıktı ve bir defa daha Rus hayranları karşısında boy gösterdi. Burada ikiz konser albümü olan “Live From Russia” kaydedildi ve 2001 senesinde piyasaya sürüldü. Bu albüm daha önce hiç canlı kayda alınmamış bazı Accept şarkılarını da kapsamaktaydı.
2003 senesinde grup, “Nailed To Metal” adlı albümlerini piyasaya sürdü. Bu albümün hemen ardından 2004 senesinde AFM Records’dan “Thunderball”’u çıkaran grup, bir de U.D.O şarkıları, videoları, canlı performanslarını içeren 255 dakikalık “Thundervision” adlı DVD’leri ile hayranlarının özlemini dindirmeye çalıştı. 2005’te “Mission No.X” ve 2007 yılında Heavy Metal’e modern bir bakış açısı kattıkları “Mastercutor” adlı albümlerini piyasaya sürdüler. Yine grup, önümüzdeki günlerde “Mastercutor” adlı albümün turnesi kapsamında Summer Rock Open Air Festival’de ülkemizdeki hayranlarıyla buluşmak üzere Türkiye’ye gelecek.
Ayrıca grubun hayranlarına küçük bir haberi var… U.D.O, hayranlarının kendileriyle çekilmiş fotoğraflarını kendi web sitelerindeki “Gallery” isimli bölümde yayınlamak üzere bir kampanya başlatmış bulunmakta. Sizler de Summer Rocks Open Air Festival’de bu unutulmaz müzik şöleninin keyfine vardıktan sonra, burada grup elemanlarıyla çekileceğiniz fotoğraflarınızı [email protected] adresine göndererek, fotoğraflarınızın U.D.O’nun resmi web sitesinde yararlanmasını sağlayabilirsiniz
Biraz Da Kadroya Göz Atalım…
Udo Dirkschneider’dan Dinleyelim…
6 Nisan 1952’de gece saatler 01.00’i gösterdiğinde Wuppertal adı verilen şirin bir kasabada dünyaya geldim. Yıllar geçti ve 12 yaşına geldiğimde ailem tarafından hediye edilen Beatles plakları sayesinde müziğe karşı ilgi duymaya başladım. Sonrasında Rolling Stones hayatıma girdi ve o andan itibaren Beatles biraz daha geride kalmaya başladı hayatımda.
İlk pikapımı Noel’de aldım. Bütün öğretmenlerim onun yüzünden benden nefret ediyordu. Çünkü pikapımı sürekli yanımda okula götürüyordum. Sınıf arkadaşım dünyaca ünlü yapımcı Michael Wagener ile birlikte müzik kariyerime başladım.
İlk zamanlarda sesimi kullanmaktan çok klavye ile ilgileniyordum. Bu nedenle ailem 14 yaş günü hediyesi olarak bana hediye seçerken bunu göz önünde bulundurdular. Ve elbetteki hediye bir klavye idi! Aynı zamanlarda Michael kendisine ilk elektrogitarını aldı. Ve anfiler sayesinde ailesi radyo dinler gibi onu dinlemeye başladılar. Ve elbette ki bundan hoşnut kalmadılar! Bu andan sonra rotamız çizilmişti. Michael gitar üzerinde çok çalışıyordu ve ben de bu sırada klavyede ustalaşmaya çalışıyordum. Şarkı söylemeye de başladım ve sonuçta anladım ki, çalmaktan çok şarkı söylemekten hoşlanıyordum.
İlk grubum olan “Band X”’i henüz 16 yaşımda kurmuştum. Kulüplerde 3 sene boyunca çaldık. Ve 1971 senesinde Micheal ve ben grubun ismini değiştirme kararı aldık. Bu andan itibaren biz “Accept” grubuyduk. Yine bu zamanlarda Micheal gerçekten iyi bir gitarist olmadığını fark etti ve stüdyo işleriyle uğraşmaya başladı.
“Accept” adı altında gerçekten ses getirici müzik yapabileceğim grup üyeleri bulmam tam dört senemi aldı. Sonrasında da Dusseldorf’ta düzenlenen bir yarışmada üçüncülük aldık ve bu başarı da ilk kayıt anlaşmamızla sonuçlandı. 1978’de ilk albümümüzü çıkarttık ve sonrasında yine bu sene bizim müziğimiz açısından bir devrim niteliği kazandı. 1979 sonlarında daha çok bir tarz araştırması niteliğindeki ikinci albümümüz “I’m A Rebel” ortaya çıktı. 1980’de “Breaker”’ın piyasaya sürülmesiyle müzik dünyası albümün agresif sound’u ve bu sound’un Almanya’dan çıkmış olması nedeniyle şok geçirdi. Ve bu albüm grubumuzun bütün Avrupa’da tanınmasına neden oldu. Tabii ardından ilk defa gerçek anlamda büyük bir gösteri olan “Judas Priest” turnesine katılıp bütün Almanya ve Avrupa’yı dolaşmamıza neden oldu. Biz de bundan sonrasında profesyonel olarak bu işe eğilme kararı aldık.
Sonraki albümümüz “Restless And Wild” ile ilk zamanlarda Amerika’nın ilgisini çektik. Ancak bence henüz çok erkendi. Bu arada ben de Micheal Wagner ile birlikte yapımcılık şirketi olan “Double Trouble”’ı açmıştım ve “Raven, Faithfull Breath, Street Fighter” gibi grupların yapımcılığını üstlenmiştik.
Bu sıralarda “Accept”’ten ayrılacağım dedikoduları başlamıştı, ancak doğru değildi. 1983 senesinde grupla beraber “Balls To The Wall”’u kaydettikten sonra tüm dünya çapında tanınmaya başladık ve Amerika’yı fethetme zamanımız gelmişti…
Stefan Kauffman'dan Dinleyelim...
4 Ağustos 1960’da Almanya’da Solingen isminde bir kasabada doğdum. Hani şu en iyi çatal-bıçaklarla ünlü şehir… Benim müzik kariyerime başlama nedenim aslında ailemden kaynaklanıyordu. Ailem kendimi bildim bileli müzik işi içindedir. Örneğin annem hala Mandolin Orkestrasında görev yapıyor…
İlk olarak akordeon ve gitar dersleriyle başladım. Ailemin benim müzik zevkim konusunda en rahatsız oldukları konu, tencere tavaları birbirine vurarak çalmaktan zevk almamdı. En sonunda ben bateri çalmaya karar verdim. Ve bu konuda ilk adımlarımı memleketimdeki gruplarım sayesinde attım. 17 yaşına geldiğimde, Accept gibi ünlü bir grubun rodisi (yolculuk planlayıcısı) olmaktan gururluydum. Onlara ilk albümlerinin çıkmasında yardımcı oldum. Accept’in ilk bateristi Frank Friederich, ilk albümden sonra gruptan istifa etti.
Etrafta double bass bateri çalabilen tek kişi olduğum için Accept, onlara katılmamı teklif etti. Aynı sırada grup kendilerine katılacak ikinci bir gitarist de arıyordu. Benim de aklıma eski arkadaşım Jörg Fischer geldi. Böylece “I’m A Rebel” adlı ikinci Accept albümünde beni ve Jörg’ün çaldığını herkes duyabilecekti. Beğen ya da beğenme. Ama daha iyi olacaksın!
Accept hikayesinin geri kalanını öğrenmek istiyorsan U.D.O biyografisine bakabilirsin. 1987’de Udo’nun ayrılışı ile birlikte “Eat The Heat” adlı albümü kaydettik. Sonrasında da 1989’da “Eat The Heat” turnesi başladı. Ancak bu sıralarda belimle başım dertteydi. Birçok doktora göründükten sonra onların nasihatlerine uymam gerekiyordu: Bateri çalmayı bırak!
Udo ile aramız çok iyiydi ve o sıralarda “Faceless World” adlı albümü için yapımcı arıyordu. Bana bunu yapabilip yapamayacağımı sorduğunda, elbette ki cevabım “yapabilirim” oldu. Birlikte geçirdiğimiz onca zaman boyunca zaten sürekli Udo’nun sesi ile ilgili prodüksiyon işlerini ben yapıyordum. Elbette ki onunla nasıl çalışılır bilirdim. Her zaman için stüdyo tekniği içinde yer almıştım.
1992 senesine kadar Rough Silk, Outrage gibi gruplara yapımcılık yaptım. 1993 senesinde ise Accept yeniden birleşme kararı aldı ve ben de yeniden bateri çalmaya çalıştım. Ancak sırtım bana ancak “Death Row” albümünde çalışmam için izin verdi.
1996 senesinde Accept yeniden durma kararı aldı. Bu sırada Udo’da yeniden U.D.O projesine ağırlık vermişti. Bana U.D.O’da gitar çalıp çalmayacağımı sordu.
İşte böylece tekrar asla çalmayı bırakmadığım ilk enstrümanıma dönmüş oldum.
Fitty Wienhold’dan Dinleyelim…
19 Temmuz 1956’da saat 23:58’de Ratingen, Almanya’da doğdum. Benim memleketim Ratingen’i üzmeye hazırdım. Burada hiç kimsenin hayatında duymadığı kadar yüksek sesle ağlayan tek bebektim. Elbette ki bütün bebekler doğarken ağlarlar, ama ben daha iyi olmak istediğim için iki hafta boyunca durmaksızın ağlamışım…
Çok erken yaşta müziğe olan tutkumu fark ettim. Ve benim Yılbaşı dileğim gerçekleşti… Henüz 8 yaşındayken ilk gitarım Noel ağacının altında beni bekliyordu. Ancak sevinsem mi, üzülsem mi bilememiştim. Çünkü babamın bana aldığı gitar plastik bir oyuncaktı! Kahretsin! –“Babam profesyonel bir gitarın nasıl olduğunu bilmiyor mu?” “Bu şeyle nasıl parça yapabilirim ki?”….
Ve böylece, her zaman yaptığım ve başarıya ulaştığım gibi, babamın kalbi yumuşayıp bana gerçek bir gitar alana kadar şikayet etmeyi sürdürdüm… Kahretsin! Bu sefer de akustik gitar almıştı! Sadece bu değil, bir de kocaman bir şeydi! Tutamıyordum bile. Ama yine de çok gururlanmıştım.
Kuzenim ilk akortları gösterdi. "Drunten auf der grünen Au', steht a Birnbaum schrau schrau juche" benim ilk çaldığım şarkıydı ve dinlemek istemeseler bile, etrafımdaki insanlar sürekli bu şarkıyı dinlemek zorunda kalıyorlardı. Tamam… Tamam… Ben büyüyordum ve “Birnbaum” yerini “The Lords” adlı şarkıya bırakmalıydı. Ayna karşısında rock yapıyordum ve çığlıklar atarak içimdeki şeytanın dışarı çıkmasını sağlıyordum. Ama tabi bir süre sonra “The Lords” da bana yetmemeye başladı. Rolling Stones, Jimi Hendriks, Led Zepplin, The Who, Deep Purple ve benzeri gruplarla ruhumu beslemeye başladım. Artık akustik gitarla yetinemiyordum. Elektrogitar zorunluydu!
Ve işte büyükannem! Her zaman benim için bir numaradır. Bu sorun için cevap ondaydı… Ben tarihi müzikle dolup taşan ailenin müzik konusunda devam eden tek torunuydum. Elbette ki büyükannem bana elektrogitar aldı. Gerçekten mükemmel bir şeydi… Dört tane pick-up’ı vardı ve bir sürü düğme vardı ve sadece 249 DM idi! Zamanında gayet iyi bir fiyattı. “Tamam, hadi çal bakalım” – “Ama büyükanne sen anfi olmadan bir şey duyamazsın ki” – “Ama bu elektrikli. Fişini tak” – “Büyükanne! Tanrım!”. Kardeşimin kayıt cihazı çok uzun ömürlü bir şey değildi ama, ama şimdiye kadar bununla anfiyi takas etmek istemeyecek hiçbir dükkana rastlamadım.
Çok erken yaşta ilk grubumu kurdum: Exitus. Ve sonunda Vivaldi’yi gitarla çalabilmeye başladım. Sonraki grubumda baterilerin arkasında oturmaya başladım. Benim hayvansı gücüm adeta tenimden dışarı taşıyordu, ya da ben öyle düşünüyordum. Ancak asıl sorun, bu gücü nasıl çalıştıracağımı ya da kontrol edeceğimi bilemiyordum. Bu umurumda da değildi aslında, muhteşem bir haz alıyordum ve gerçekten kötü de değildim. Ama tabi bu benim kullandığım çalgı değildi.
Nasıl olduysa sonuçta bass’a yapıştım. Ve ilk bass’ım çok eski bir Höfner Beatles bassıydı. Onu satacak kadar aptaldım da… En sonunda çalmak için tek parmağa ihtiyacım olduğunu fark ettiğimde, Düsseldorf’tan “Relax” adında bir grup basçı arıyordu. O zamanlarda bu grup oldukça tanınmıştı; elbette aramalıydım! 15 yaşında bir çocuk, bir elinde bass, diğer elinde toplarla Düsseldorf’a gittim. Ve tren istasyonunda Jürgen beni karşıladı. Kaderimle ilk görüşmemdi… Kulak sınavı çok çabuk geçmişti. “Sizin aramanıza gerek yok! Biz sizi ararız!”
Bir elimde bass, diğer elimde kırık toplarla eve geri döndüm. Kendime yemin ettim: Dikkat edin! Geri gelicem!”
Jürgen ile asla bağımı koparmadım. O ortadan kaybolana kadar kasabada sürekli karşılaşıyorduk.
Francesco Jovino…
20 Şubat 1977’de Varese, İtalya’da doğdu. 15 yaşından beri Kuzey İtalya’da çeşitli gruplar için bateri çaldı. 1999’da Edge Of Forever ile, AOR tiyatrosunda Bob Harris, (Frank Zappa, Steve Vai, Axe), Marcell Jacob (Malmsteen, Talisman), Bobby Barth (Axe, Blackfoot), Jeff Scott Soto (Malmsteen, Queen, Talisman, Journey), İgor Gianola (U.D.O, Gotthard) ve Alessandro Del Vecchio (Ian Paice, Glenn Hughes, Andre Matos) gibi isimlere eşlik etti. Edge Of Forever’ın iki kaydı da tüm dünyada mükemmel olarak değerlendirilmiştir ve grubu modern hard rock piyasasında büyük isimlerin yanına oturtmuştur. 2004 senesinde Acceptten Udo Dirkschneider ve Stefan Kauffman tarafından U.D.O’ya katılmak üzerine çağırılmıştır. Ve bu sayede Alman Heavy Metali efsanesi ile birlikte turnelere katılmış, kayıtlar yapmıştır. Ayrıca 2005 senesinde tekrar birleşen Accept’te ve Bobby Barth’ın solo kaydında da görev almıştır
Igor Gianola…
24 Mart 1970’de İsviçre’deki Aries’de doğdu. 1990-1993 seneleri arasında “Sleek” adlı ilk profesyonel grubunda İsviçre’de pek çok yerde sahne aldı. Ayrıca İsviçre dışında ilk turnesini de 1992 senesinde Ukrayna’da gerçekleştirdi. 1993-1995 seneleri arasında “Gotthard” adlı grupta görev aldı. İsviçre’de son 10 yılda en çok satan rock gruplarından biriydi. Avrupa ve Japonya’da “Dial Hard” turnesinde bulundu, grupla beraber yüzden fazla yerde sahne aldı. Ayrıca canlı performansta bir adet mini EP kaydetti. 1995-1997 senelerinde “Ain’t Dead Yet” adlı grupta görev aldı. İsviçreli ünlü Hard Rock grubu “Krokus”’un üyeleri tarafından oluşturulan bir gruptu. “Read Your Mind” adlı turnede kırkı aşkın gösteride ve İsviçre’nin ulusal kanalında bazı TV gösterilerinde grupla beraber yer aldı. 1997-1999 yılları arasında “Dixie Dinamyte” adlı grupla İsviçre’de elliyi aşkın gösteriye katıldı, kulüplerde çaldı ve “Dixie Dinamyte” adlı cover parçalardan oluşan, dağıtım ve düzenlemelerini kendilerinin yaptığı bir de albüm kaydetti. 1999 senesinde U.D.O ile çalışmaya başladı ve hala da bu grupta… Avrupa, Amerika, Rusya, Japonya, Güney Amerika vs genelinde dört yüzü aşkın gösteriye ve festivale katıldı. 2 DVD, 2 canlı performans ve 5 stüdyo albüm kaydında bulundu. 2004 Kasım ayında Udo Accept’in tekrar birleşmesi ile ilgili turne ile ilgilenirken, Igor, “Wild Willys Gang” adlı Norveçli grupla “Camouflage” adlı albümü kaydetti. TNT’den Ronni Le Tekro, The Roads, The Snakes’den Willy Bendiksen ve Jorn’da bu projeye katkıda bulunmuştu.
Fitty’nin Günlüğünden…
29 Nisan – Meksika’ya Uçuş
İşte yine hepimizin sevdiği o güzel günlerden birindeyiz; UÇUYORUZ! Stefan, Udo ve ben Cologne’de buluşup trenle Frankfurt’a gittik. Tren garındaki birkaç iyi Alman birasından sonra, yola çıkmaya hazırdık. Frankfurtta Igor ve Francesco ile buluşacaktık. Merhaba vs.vs.vs… Sigara içebileceğimiz bir bar aradık… 12 saat boyunca bu s.kt.minin uçağında…
Meksika’ya ulaştık… Yorgunluk, açlık ve sigarasızlığın yanı sıra 7 saatlik bir değişiklik, 2200 metre yükseklik, sıcak… ve bizi karşılayacak kimse yok mu? Her şey çok güzel başladı! Bütün o cep telefonlarımızı kullanmayacağımıza dair sözler… Unutuldu. Konseri ayarlayan adamı aradık… (Cevap yok). Hotel (que??? Quien es??) son fikir Menajer! Şu an Almanya’da saat kaç? Sabahın 4’ü mü? Öyleyse ne olmuş? Kim ilgilenecek bizimle? Telefonda konuşan Udo haklı olarak sinirlenmişti “Hey Frank! Neler oluyor?” vs.vs.vs. Kısa kesicem… YANLIŞ KAPIDAN ÇIKMIŞIZ! Bizi 30 m. Uzakta bekliyorlarmış! YORUM YAPAMAYACAĞIM!
Otel odaları iyi değildi. Üstelik bir de şöyle bir not vardı;
Sokaktan taksi çağırmayın.
Tek başınıza bara gitmeyin. Burada ve orada dikkatli olun.
Sokaktaki yabancı kızlarla herhangi bir yere gitmeyin.
Hotele yabancıları getirmeyin!??
…………….. Meksika’ya Hoşgeldiniz!
Diskografi…
1988 - Animal House
1989 - Mean Machine
1990 - Faceless World
1991 - Timetomb
1997 - Solid
1998 - No Limits
1999 - Holy
2001 - Live in Russia
2002 - Man and Machine
2003 - Nailed To Metal
2004 - Thunderball
Biyografiyi ben hazırlamadım.Daha önce sitede de yayınlanan Aurora tarafından hazırlanmış bir biyografi bu. Grubun sitede başlığı olmaması gibi utanç bi durum olduğundan ivedilikle bu biyografiyle açtım başlığı. Altına not düşmeyi unutmuşum bu bilgiyi.
Biyografiyi ben hazırlamadım.Daha önce sitede de yayınlanan Aurora tarafından hazırlanmış bir biyografi bu. Grubun sitede başlığı olmaması gibi utanç bi durum olduğundan ivedilikle bu biyografiyle açtım başlığı. Altına not düşmeyi unutmuşum bu bilgiyi.
doğru diyorsun aceleyle yabancı gruplar kontrol edilmeden, başlığı olmadığı fark edilmeden geçilmiş... _________________ Ben de insanım lan!
Unirock'ta izlediğimden beri o müthiş geceyi unutamam .. Çok büyük bir usta çoookkk .. Bu yaşında benden bile enerjikti , sahne duruşu, verdiği gaz .. mükemmelsin sen olm _________________ www.turandursun.com
U.D.O. Rock Tatili 2010'da sahne alacak gruplar arasındadır
psYchotic-eYes demiş ki:
funnestfan demiş ki:
U.D.O. Rock Tatili Foça 2010'da
Ne alaka şimdi UDO ile Rock Tatili??
Unirock'ta izlediğimden beri o müthiş geceyi unutamam .. Çok büyük bir usta çoookkk .. Bu yaşında benden bile enerjikti , sahne duruşu, verdiği gaz .. mükemmelsin sen olm
Summer Rocks'da izlememiş miydik U.D.O'yu? Pena kapmıştım =) Güzel haber, gerçekten çok eğlendiriyor U.D.O., bir kez daha izlemek isterdim.. _________________ hedon!
your children wild and filled with death...
Öyle sempatiktilerdi ki konserde izledigimde,yaşlı başlı adamlar nasıl gaz calıyor bilemezsin.Müthiş tipler,harika sahne dolgunlugu ve müzik..Kesinlikle pişman olmuyorsun izlediginde,dinlediginde. _________________ Azıma sıcıyım.evet yapayim bunu.
Bu forumda yeni konular açamazsınız Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız
Şu An Bağlı: 
SSS
Arama
Üye Listesi
Kullanıcı Grupları
Can Sıkıntısı Giderici!
Profil
Özel mesajlarınızı kontrol etmek için login olun
Giriş
Günlükler
Günlük Kontrol Paneli
Günlüğüm
doğru diyorsun aceleyle yabancı gruplar kontrol edilmeden, başlığı olmadığı fark edilmeden geçilmiş...
