|
 opeth_orchid bildirdi: "
3 Haziran 2008 tarihinde metal piyasasında yerini alacak olan Watershed, üreticileriden Mikael Åkerfeldt tarafından günlüğe tutulursa yazıya dökülen sadece albüm oluşum aşamaları mı olur? Ele geçirmekte zorlanmayacağınız umuma açık bu günlüğü okumak isterseniz buyurun itiraflar, suçlama nitelikli benzetmeler, herşey tam aşağıda!
Haberin Devamı için Tıklayınız!
‘Albümü nerede kaydedeceğimiz konusunda hiçbir tartışma olmadı. Jens ve Fascination sokaklarında fazlasıyla mutluyduk başka stüdyo ihtimallerinden bahsettiğimizi anımsamıyorum. Aslında yatıyordum ve büyük olasılıkla eve yakın olan Stockholm’de kaydetmeyi istediğimi söyledim; fakat burada durumunun kimse tarafından kontrol edilmediği uygun bir stüdyonun olma olasılığı her nasılsa unutuldu! Durumun suçlusu tembel rockerlara lanet olsun! Buna rağmen; FS stüdyolarının iki mix odası mevcuttu ve Jens bizlere ‘Ghost Reveries’in’ aldığı toplam kayıt süresi kadar ya da 2–3 aya karşın 5 haftada hazırlanmamıza izin veren bir program kurdu. Bu program sayesinde her hafta sonu ve bazı salı ve pazartesileri evime gidebiliyordum. Fakat gerçekleştirdiğimiz her müzik parçasında bir parmağa sahip olabilme ve kontrol edebilme ihtiyacım gibi bağımlılıklarımın hepsi beni biraz geriye, çalışmalara yönlendirdi. Benim için gerçek bir rahatlama olan bu durumun diğerleri için burnumdan solumadığım bir çalışmayla daha sağlıklı olduğunu düşünüyorum.
Geçirdiğimiz beş haftalık ya da daha fazla olan bir prova aşamasından sonra daha da yakınlaştık. Albüm için yazılmış gerekli tüm parçalar ve bunun dışında yapımı gerçekleştirilmekten çok uzak olmayan bir ekstra parça da elimizde vardı. Pro Tools LE system benzeri küçük bir ev stüdyosuna ve bir bilgisayarla, bazı plug inlere ve bana 100 dolara mal olan bir mikrofona yatırımda bulundum. Bu yatırımlarım bana eve dönüşümde diğer şarkıları tamamlamamda yardımcı oluyordu. Her şarkı için elimde müthiş demolar [en azından ben öyle düşünüyordum] vardı ve böylece bunları diğer grup üyeleriyle dinleyebiliyor, partilerini halledebiliyor, aranjmanını değiştirip uyuşmayan partileri çıkartabiliyorduk.
Başlangıçta Scott Walkers’ın [Amerikalı şarkıcı] ‘The Drift’ [2006] adlı kaydının metal versiyonunu yapmak istiyordum; fakat bu benim için imkânsız göründü; çünkü Walkers’ın kafası benimkinden daha hastaydı ve benim sevdiklerim melodiler ve dinamiklerdir. Bununla birlikte albümde Scott’tan direk esinlenilmiş partilerde bulunmaktadır. Albümün karanlık bir yapıda gelişmesini istiyordum ve sanırım bu istediğim karanlığı şimdiye kadar kaydettiklerimizden daha yoğun bir şekilde elde edebildik. Hatta bazı majör akorlar bazı nedenlerden ötürü oldukça karanlık bir sound çevresinde gelişti. Albümü her dinlediğimde grubun parçadan parçaya nasıl gelişim kaydettiğini görebiliyorum. Watershed, bambaşka bazı yollarda transisyonel [değişici, değişim gösteren] bir albüm; fakat bizleri nereye götürdüğünü gerçekten kestiremiyorum.
Ne olursa olsun kayıt gerçekten pürüzsüz. Orchid albümünden sonra ilk olan davul partisyonlarının 6 gün ya da onun gibi bir süreçte başarıyla tamamlanması Axe tarafından gerçekleştirildi. Axe’yi çalarken görmek gerçekten olağanüstü bir hazdı. Benim için o, inanılmaz yetenekli bir davulcu! Dürüstçe söyleyebilirim ki; hayatım boyunca dinlediğim en iyi davul performanslarından biriydi. Peki diğer yeni çaylaklar nasıldı? Fredrik hemen kontrolü devralıp herşeyiyle gerçek bir yardım sergiledi. Çalmakta zorlandığım bir kısım olduğunda ‘hadi bunu çal’ demem, onu yapması için yeterliydi. Ritmimizin şimdiye kadar olan canlı soundumuzdan çok daha sıkı olduğunu düşünüyorum. Soloları ile bir gitarist olarak beni gerçekten alt ediyor. Parçalanmış tekniksel maddeler üzerinde yoğunlaşmama gerek kalmıyor; çünkü Fredrik kolayca bu durumdan beni kurtarabiliyor. Konusunun hâkimi olduğum duygusal soloları yapmakta yoğunlaşmaya karar verdim. Tahminime göre death metalin yavaş eliyim [gülüşmeler].
Gitarları susturmak gerçekten eğlenceliydi. Tüm ritimler için PRS ve Laney ve gitarlar içinse bir Engl ve Mesa kullandık. Oldukça dehşet verici olan ve Per Hammond orgları için kullanılan yeni bir Lionheart amp’e sahibim. Lead gitarlarda sevgili PRS Modern eagle, bir 1970 reissue Stratocaster, bir '63 reissue SG ve Fredrik’in güzel; siyah LP Custom’ını kullandık. Ayrıca mayalanmış beygirim, the blue PRS Custom 24 da kullandık. Ve Hollowbody II da bazı clean kısımlarda kullanıldı. Adeta muhteşem bir sound yakalayan eski Martin 000–28 ile akustik kısımları çaldık ve Amalio Burguet olarak bilinen ol' burnt Landola klasik gitarım çok sert soundundan dolayı azledildi. Bana deli mi olduğumu sorabilirsiniz; fakat yine de iyi iş çıkardığını söyleyemekte yanılmadığımı göreceksiniz.
Axe, gözlere ve kulaklara şenlik yaşatan cinsten olan yeni takımı Dwy le çaldı ve açığa çıkan davul soundu çıldırtan cinstendi! Mendez ise Fender Jazz ve bir P ek olarakta müthiş bir soundu olan +a kullandı. Önceden kullanılmamış olmalarına rağmen oldukça derin ve hoş bir sound yakaladık.
Per, Nord elektrosunu Lion Heart’ım aracılığıyla ve bir Fender Bassman olduğunu düşündüğüm bir Nord lead ile wooden genuine Leslie cabinet kullandı.
Dinleyebilmiş olduğunuz geçen kaydımızdan hafif daha kirli bazı şeylerle organik bir sounda sahip olmak için yoğunlaştık. Jens, eko band gibi bir soundu olan ve soundu oldukça hoşuma giden yeni bir eko pedale sahipti.
Gülünç bir miktarda [7] a- gitarda mikes’imiz vardı. Bu deliceydi; fakat soundumuza oldukça iyi bir katkıda bulundular! Mellotronlar tamamen kirli bir sounda sahipti ve bu sayede vokal üretimleri her parçada farklı kılındılar. Kapsayıcı bir mühendislik fikrinin oldukça gerçek bir kullanımıydı yaptığımız!
Senenin ilk zamanlarında kaydı kaydederken oldukça iyi zaman geçiriyorduk. Herkes muhteşem bir ruhaliti içerisindeydi. Buna rağmen başımıza gelen tüm zırvalıklardan sonra prova etmemiz gereken bazı şeyler de vardı. Oldukça sakin olan herkes bildiğiniz klasikleri çivilemek eylemi üzerinde yoğunlaşmaktaydı.
Bana göre vokaller oldukça ustalıkla yayımlandı. Tüm clean vox [müzik programında vokalin nerede olduğunu belirten kanal] ları önceden yazmıştım; fakat liriklerinide yanımda getirdiğim scream vokal yazılımını stüdyoda tamamladım. Her eve dönüşümde parçaların sözleri tarafımca doğaçlanıyor ve arkası niteliksiz bir biçimde gelmeye devam ediyordu. Rotting Christ’in demosunda yer alan ‘The forest of N'gai’ adlı parçadan bir satır çaldığım o zamanı da hatırlıyorum.
Söylediğim gibi kurduğumuz bu program her haftasonu eve gitmeme fırsat tanıyordu. Fakat stüdyoda olduğumuzda 8/19 saatleri arasında hep çalışıyorduk. Daha sonra usta bir aşcı olan Fredrik ve arkadaşlarımla birlikte akşam yemeği yiyorduk. Oldukça lezzetli yiyecekler pişirdiğini de eklemeliyim! İlk önce iyi bir aşcı olan ve yaptığımız işler üzerine hemen atılan bir Fredrik vardı; şimdi ise iyi bir gitarist olan ve aşcılığını bizler için de sergileyen yeni bir gitaristimiz var! Bunların dışında aslında zamanımızı ıvır zıvırdan konuşarak ve film seyrederek geçiriyoruz. Son olarak muhteşem olduğu konusunda hem fikir olduğumuz ‘American Gangster’i’ seyretmiştik.
Birkaç cover parça kaydettik ve son olarak Robin Trower’a ait olan muhteşem vokallerle desteklenmiş oldukça fantastik ve karanlık bir blues şarkısı olan "" adlı parçada karar kıldık. Ayrıca birçok yolun arasından açıkca şeçimini gerçekleştirdiğimiz "Den ständiga resan" adlı parça Marie Fredriksson tarafından seslendirildi. Kendisi Roxette [isveç/pop] grubundan olmasına rağmen birkaç solo kayıda da sahiptir. Bu şarkı kendisini aldığımız albümle aynı adı taşıyan ve çıktığı günden beri severek dinlediğim bir albüme aittir. Oldukça pop etkili bir sounda sahip olmasına rağmen sağlam ve fazlasıyla karanlık bir kayıt elde edebildik!
Den ständiga resan bir isveç şarkısıdır; fakat ilk çıktığı zamandaki halinin dinlediğinizde iyi bir iş çıkardığımızı düşündüğüm yeni versiyonuyla pek uyuşmadığını itiraf etmeliyim. Parça benim solo vokalim/gitarım ve Fred’in solo vokalinden oluşmaktadır. Şarkı "Stockholm" sounduna sahip gibi! Farklı bir şeçim olrak niteleyebileceğimiz Alice in chains’dan “Would?" grubun sevdiğimiz diğer şarkıları yanında oldukça sevdiğimiz bir şarkı oldu. Daha kötü olduğunu tahmin etiğim fakat orijinal kaydına yakın bir kayıt elde ettik. Would? herkesin sevdiği Alice in chains’ın klasik bir parçasıdır.
Ayrıca "Derelict herds" adında Per ve benim tarafımdan kompose edilen oldukça sağlam sözlere sahip olduğunu düşündüğüm ekstra bir parça da kaydetttik. Oldukça cool ve başlıca ahenkleri bünyesinde birleştiren psikedelik [psişik fenomenlere verilen ad] bir parça oldu. Per gerçekten tuhaf şeylere sahiptir!
Genel olarak söylemem gerekirse bu albümü kaydetmek bizler için oldukça eğlenceli bir tecrübe oldu. Bizler, aslında bizler için seyrek olan sıkı ve disiplinli bir çalışmayı bu albümde gerçekleştirebildik. Herkes bu albüme kendisini adadı ve bu özveri Watershed’i sound açısından muhteşem kıldı.
Bir içki gecesi düzenledik! Muhteşemdi! Birkaç şarabımız ve bir metal eğlencemiz vardı. Ben hancı olmuştum ve Per kolayca diğer cahil takımı kendi tarafına çekmeyi başaran.
Şuan tekrar evimizdeyiz. Albüm tamamlandı ve tahminimce Roadrunner promo kopyası yakında piyasada olur. Herkese göre ben birazcık sinirliymişim. Yönetim ve şirket albümü sevdi; fakat söylemem gerekir ki onlardan beklediğim de bu beğeniydi. Ve günün sonunda mutlu olduğumu ve ne olursa olsun benim için önemli olan açıkçası bu güzel bonusun tüm insanlar tarafından bellenmesidir. Bunu görmemiz çok yakın!
Parçaları canlı olarak söylemekte sabırsızlanıyorum. Parçaları şuan oldukça iyi çalıyoruz; fakat daha da iyi olacağı aşikâr! Buna rağmen ailemden dolayı turneye çıkma düşüncesi doğrultusunda karmaşık duygular beni rahatsız ediyor. O günler içerisinde (turne günleri) paylaştığım ilişkiden hem hoşlanıyor hem de nefret ediyorum. Fakat çoğu zaman sizi ve icra ettiğiniz müziği seven kişilerin olması gerçekten güzel!
Travis Smith’in yaptığı cover hazırdı! Daha yeni bir araya getirtilmiş olan bütünü bana gönderdi ve tahmin ettiğim gibi ortaya çıkan tipik bir opeth klasiği olmuştu. Sözlerin ve müziğin gerçekten birbiriyle bağlandığı bu parçayı oldukça beğendim. Gerçek bir karanlık hâkimi!
Şuan size üç gün sonra yazmaya devam ediyorum. Albümün adı artık elimde; WATERSHED! Bu ismi gerçekten çok sevdim. Albüm için düşündüğüm ilk başlık ‘Repulsion’ idi; fakat bunu Jonas’a (Katatonia) söylediğimde; kendisi Repulsion grubu [Grindcore/Death Metal] tarafından çalınan ‘Horrified’ adlı parçadan gelen yeşil kafayı ve Opeth logosuyla birlikte benim taklit coverlarımı bana göndermeye başladı. Evet; hepsi elime geçti… buyüzden lanet herifler, klasik başlıklara parmağımı daldırdığım için beni affedin! Parçaların isimleri için de aynısı yapılıyor ve bu beni gerçekten hoşnut ediyor!
Yaptığım yazım hataları ve daha nicesi yüzünden canımı sıkamıyorum ve bundan sonrasında sizleri sevincimle birlikte bırakıyorum!
Bunun yanı sıra kayıt için birkaç promosyon gerçekleştirdiğimizi de söylemek zorundayım. Stockholm’da bir stüdyo kiraladık ve dünyanın heryerinden gazetecileri buraya gelip dinlemeleri için davet ettik. Tepkileri müthişin ötesinde bir yerdeydi. Pisişik değilim; fakat insanların bana karşı samimi olup olmadıklarını anlayabilecek kadar insan sarrafıyım. Konuştuğum çoğu insan, bu dinleme sürecinde albümün onları uzağa sürükleyen nitelikte olduğunu ve Opeth için ileriye yönelik büyük bir adımın gerçekleştiğini söyledi. Evet, bu durumda bir birayı [ya da on mu demeliydim] hak ettim, değil mi?
Yakın bir zamanda biraz sıkıntılıda olsa sevenlerimiz için acilinden turneler gerçekleştireceğiz. Zannediyorum ki kıçımızdan soluyana kadar çalışıyor olacağız! Neyse şimdi turne vakti…
KAYNAK: OPETH resmi sitesi
"
|
|
Tarih: 18.05.2008 Saat: 01:45 Gönderen: ImpLosioN |
|
|
|
|
| |
|
Ortalama Puan: 0
Toplam Oy: 0
|
|
| |
|
|
|
Şu An Bağlı: 
